Fabrounìo-di-pichot
Fabronia pusilla
Fabroniaceae
Nom en français : Petite fabronie.
Descripcioun :Aquelo mousso pluroucarpo proun pichoto trachis sus li pège umide d'aubre, majamen de roure e d'éuse. Li cambo iregulieramen ramificado dounon de tepiero denso verdo. Li fueio en lanço emé uno pouncho e i bord ciha soun mistoulino de 0,3 à 0,8 mm (x 0,1-0,4 mm). L'urno èi quàsi redouno emé uno couifo en pouncho. Douno facilamen d'espouroufite en ivèr e à la primo.
Usanço :i' pas trop pèr s'engana. Isto uno meno proche e raro, Fabronia ciliaris, que se recounèis à si fueio just dentado e noun cihado.
Port : Pluroucarpo
Taio : 0,2 à 0,4 cm
Fueio : 0,4 à 0,8 mm
Tipe bioulougico :
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Fabronia
Famiho : Fabroniaceae
Ordre : Hypnales
Coulour de la flour :
Petalo : 0,2 à 0,3 mm
Ø (o loungour) flour : Coumplet
Flourido : Printèms
Ivèr
Sòu : (Si)
Autour basso e auto : 50 à 1800 m
Aparado : Noun
Óutobre à desèmbre
Liò : Pège
- Aubre
Estànci : Mesoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Oulartico
Ref. sc. : Fabronia pusilla Raddi, 1808
Jounc-de-froumage
Juncus effusus
Juncaceae
Autre noum : Jounc-de-toumo.
Noms en français : Jonc diffus, Jonc épars.
Descripcioun :Aquéu grand jounc trachis dins li palun, li mueio e li prado umido. Se recounèis majamen que li cambo, pleno, se roumpon eisa au contro dóu jouncas, Juncus inflexus. L'enflourejado es en ventau e li guèno di fueio soun bruno.
Usanço :Coume soun noum lou dis, aquéu jounc servié à passa tèms à estourri li froumage (TdF). Se fasié de clado emé li tijo mounte èron pausa li caiat.
Port : Grando erbo
Taio : 40 à 120 cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Juncus
Famiho : Juncaceae
Ordre : Poales
Coulour de la flour :
Verdo
Petalo : 6
Ø (o loungour) flour : 2 à 3 mm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 1700 m
Aparado : Noun
Jun à avoust
Liò : Palun
- Mueio
- Prado umido
- Lono
Estànci : Mesoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Cousmoupoulito
Ref. sc. : Juncus effusus L., 1753